Περιλαμβάνουν πλήθος δυσμορφιών, από τις απλές υποπλασίες μέχρι τις σοβαρές ανωμαλίες.

Οι ανωμαλίες αυτές δημιουργούν ασυμμετρία των μαστών. Ο στόχος, λοιπόν, της Πλαστικής Χειρουργικής είναι η αποκατάσταση των μαστών και η επίτευξη συμμετρίας.

Διακρίνονται σε :

α) ανωμαλίες ατροφικού τύπου:

- αμαστία

- απλασία

- υποπλασία (ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη)

β) ανωμαλίες υπερτροφικού τύπου

- πολυμαστία

- ασύμμετρη υπερτροφία

Απλασία

Χαρακτηρίζεται από ετερόπλευρη, πλήρη απουσία μόνο του μαζικού αδένα. Υπάρχουν μορφολογικές αλλοιώσεις του ημιθωρακίου, που οφείλονται στην έλλειψη των θωρακικών μυών.

Η δυσμορφία αυτή, καλείται, σύνδρομο POLAND. Η αποκατάσταση επιτυγχάνεται χειρουργικά, με τη χρησιμοποίηση ενός μυός (πλατύς ραχιαίος μυς), που θα καλύψει το έλλειμμα και ενός κατάλληλου μεγέθους ενθέματος ( πρόθεσης ) σιλικόνης.

Υποπλασία

Μπορεί να είναι ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη. Χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη όλων των ανατομικών στοιχείων του μαστού, τα οποία όμως υπολείπονται σε ανάπτυξη.

Στην ετερόπλευρη υποπλασία, υπάρχει ένας φυσιολογικά αναπτυγμένος μαστός και ένας υποπλαστικός. Ο "φυσιολογικός" μαστός θα χρησιμοποιηθεί σαν "οδηγός μοντέλο" για τη διαμόρφωση του υποπλαστικού. Είναι, βέβαια, δυνατόν ο φυσιολογικός μαστός να παρουσιάζει, κάποιου βαθμού, πτώση ή υπερτροφία. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να προηγηθεί η διαμόρφωση του και στη συνέχεια να ακολουθήσει η διόρθωση του υποπλαστικού, για την επίτευξη συμμετρίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα υποπλασίας, αποτελούν, οι ''Σωληνωτοί Μαστοί'' ( βλ. αντίστοιχη ανάρτηση )